22 lutego 2016 r. zaczęła obowiązywać ustawa z 25 czerwca 2015 r. określająca na czym polega nowelizacja kodeksu pracy.

Nowy kodeks pracy wyszczególnia trzy rodzaje umów o pracę: na czas określony, nieokreślony oraz na okres próbny. Najważniejsze zmiany dotyczą zatrudniania pracowników na umowy na czas określony. Przede wszystkim wprowadzono ograniczenia czasu i liczby umów podpisanych u jednego pracodawcy. Limit ten wynosi: 33 miesiące zatrudnienia lub 3 podpisane umowy. Po pierwszym z tych wydarzeń pracownik dostaje umowę na czas nieokreślony.

Dodatkowo okres wypowiedzenia umów zawartych na czas określony zmienił się na taki sam, jak przy umowach na czas nieokreślony.

W przypadku umów na okres próbny nowelizacja kodeksu pracy określa zasady ponownego ich zawierania. Rozważmy osobę, która w przeszłości miała umowę na okres próbny i będzie ponownie zatrudniona ale do wykonywania innego rodzaju pracy. Wówczas ponownie może mieć zatrudnienie w oparciu o umowę na okres próbny. Jeśli jednak ubiega się ona o pracę tego samego rodzaju, to pracodawca będzie mógł podpisać z nią kolejną umowę na okres próbny tylko pod pewnymi warunkami. Otóż wtedy, gdy między poprzednim a obecnym zatrudnieniem minęły minimum trzy lata.