Przeanalizujmy przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej pomniejszone o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, w zależności od tego, które było wyższe (dalej: przeciętne wynagrodzenie).

Tak zdefiniowane przeciętne wynagrodzenie generalnie powinno być podstawą odpisu na Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (ZFŚS). Podstawę odpisu na ZFŚS jednak okresowo zamrażano. To znaczy, że nie aktualizowano jej każdego roku, o czym pisaliśmy we wpisie Podstawa odpisu na ZFŚS – odmrażanie trwa.

Obserwujmy ciągły wzrost przeciętnego wynagrodzenia. Mianowicie od 2009 r. wzrosło o 48%, a od 2013 – o 26%. Poniższy wykres obrazuje 10 ostatnich wartości.

Wielkość wynagrodzenia z 2018 r. przyrosła o 7,6% w stosunku do wielkości z 2017 r. wynoszącej 3841,39 zł. Pozostałe roczne przyrosty z ostatnich 10 lat można odczytać z wykresu poniżej. Średnia wartość procentowych rocznych wzrostów w tym okresie wynosi 4,5%.

Zachęcamy również do zapoznania się z analizą zmian wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w ostatnich latach.